Sana

Seni anlatmaya doyamıyorum. O kadar güzel bi duygu ki... Hep seni anlatsam, senden bizden bahsetsem. Aşığım be çocuk sana.
İçimde sana büyüttüğüm papatyalar kocaman oldular. Artık orası çok güzel bir bahçe. O bahçede hep seninle el ele olmak istiyorum...

Hopa Gezisi

Annemle ne zamandır Hopa'ya gitmek istiyorduk. Kısmet ramazandan önceki haftasonunaymış. Biraz sıkış tıkış oldu ama yine de değişiklik güzeldi. 

Giresun-Hopa yolundaki otobüsler tam bir işkence. Köy dolmuşundan beterler, buldukları her yerde duruyorlar. Şıp diye gidebileceğimiz yolu 6 saatte gittik. Neyseki yolda Batu da bizimleydi. Midesi çok kötüydü ama yine de yanımda olması güzeldi :)

Gelince hemen Başköy'e çıktık. Başköy (Higi) arabayla 15 dakika falan sürüyor. Köye göre yolları yapılı ama yine de biraz mide bulandırıcı. Oraya çıkınca yaylaya çıkmış gibi oluyorsunuz. Havasıyla bunu size hissettiriyor. Neyse akşam yattık uyuduk. Sabah pencereden bakınca şu ilk fotoğraftaki manzarayı gördüm :) Çok güzel değil mi?

Gün içinde köyü gezdik Sonay teyze ve akrabalarıyla. Karabaş da bize eşlik etti.

Yol sonunda mahallede oturan bu hanımlara denk geldik. Misafir bekliyorlarmış, biz de tanrı misafiri olduk. İlk defa hamsili ekmek yedim. Böyle baharatlı, biraz ağır bi tadı vardı. Teyzeler aralarında sürekli lazca konuştular. Annemle ben de turist gibi bakakaldık. Anlamıyoruz sonuçta. Arada birileri tercüme ediyor ama hızlarına kim yetişir :)

Son gün de Batu beni Pançol'a çıkardı. Pançol, Kazım Koyuncu'nun köyü. Batuların da köyü :) Çıkarken mezarlığı da ziyaret ettik. Yeri çok güzel. Kazım'a çok yakışmış. 

Diğer fotoğraflar telefonda kaldığı için şimdilik bu kadar :) Hopa'nın köylerini güzel dolaştım diyebilirim. İnşallah yolunuz oralara düşer.

23 şubat

Sakarya'da bir kez daha asik oldum. Durup dururken kiz alicam seni demesine mi, bak bu öpücük yanima hemen gel diye dedikten sonra simdi seninle otobüse binsem olur mu demesine mi asik oldum bilmiyorum. Gozumde. gittikçe büyüdü guzellesti sevgilim... 10 dakika triplesiyoruz o bile güzel geliyor. Mesafeler yüzünden mi boyle olduk aşktan kafayi mi yedik?
O koca dudaklari, acik kahve gözleri, bana iri iri bakarken kirpiklerinin uzunluğu... Alnini kiristirmasi, gülüşü... Bir insanin her hareketini ezbere bilince artik o sen oluyorsun sanirim.
Beni surekli kandiriyor, ben de saf gibi her seferinde inanip kaniyorum. Tamam bazen aklim aliyo da dalga geçebileceğini sezebiliyorum ama genelde yok :) ben ömrümün sonuna kadar saf gibi Kanmak istiyorum. Askina, sözlerine, sevgisine...